De ongelukkige mythe
Pornoverslaving onder vrouwen is “wijdverbreid en stil”. Verslaving aan pornografie en seks is altijd alleen “aanvaardbaar” als een mannelijk probleem, aangezien de samenleving gelooft dat vrouwen niet echt naar porno kijken.
“Pornografieverslaving is een mannenprobleem, dus het is onaanvaardbaar voor vrouwen”, zegt Dean. “Vrouwen hebben echt het gevoel dat het slecht, vies en verkeerd is, en ze komen vaak niet verder dan dat.”
De samenleving denkt dat die man meer kans heeft om verslaafd te raken dan vrouwen, of het nu gaat om drugsmisbruik of gedragsverslaving. Maar voor vrouwen is dit een onuitgesproken strijd. We moeten ze de kans geven om hun mening te uiten.
De realiteit (ondersteund door onderzoek)
Velen geloven dat alleen mannen porno kijken en worstelen met pornoverslaving, maar naar schatting 30% van de vrouwen doet hetzelfde.
Uit onderzoek blijkt dat vrouwen veel minder snel hulp zoeken als ze met het pornoprobleem worden geconfronteerd.
De eerste vrouwelijke steungroep in de Verenigde Staten werd opgericht door Crystal Reno. Ze schreef ook een nieuw boek over verslaving aan vrouwelijke porno, genaamd Dirty Girls Come Clean.
Uit enquêtegegevens blijkt dat het aantal vrouwen dat naar pornografie kijkt in de loop van de tijd toeneemt, hoewel er weinig onderzoeken zijn naar het aantal vrouwen dat een verslaving aan pornografie heeft ontwikkeld. Online forums en zelfhulpbronnen laten echter zien dat de verslaving van vrouwen aan pornografie nog steeds bestaat en toeneemt.
Tot 8% van de mannen en 3% van de vrouwen heeft een seksverslaving. Mannen met een autismespectrumstoornis hebben meer kans om deze aandoening te ontwikkelen dan mannen zonder autisme. Ze hebben ook een hoger risico op seksueel compulsief gedrag.
Geslachtsverschillen in de stadia van verslaving
Onderzoek heeft aangetoond dat het verschil in verslaving en gevolgen van verslaving tussen sekse/gender ook aanwezig is. De stadia van pornoverslaving bij vrouwen en mannen zijn gecategoriseerd zoals hieronder weergegeven:
